สังหาริมทรัพย์ อสังหาริมทรัพย์
สังหาริมทรัพย์ เป็นสินทรัพย์ที่ไม่ติดอยู่กับที่
สามารถนำติดตัวไปไหนมาไหนได้ ตัวอย่างเช่นโบราณวัตถุ, งานศิลป์, เหรียญสะสม และแสตมป์, เพชร , ทอง
, รถยนต์ , เฟอร์นิเจอร์ , เครื่องใช้ไฟฟ้า , เสื้อผ้า และเครื่องประดับ
ส่วนใหญ่แล้วสังหาริมทรัพย์จะเสื่อมมูลค่าลงอย่างรวดเร็ว
โดยมีข้อยกเว้นก็แต่ที่เป็นของสะสมพิเศษ
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 140 “สังหาริมทรัพย์ หมายความว่า ทรัพย์สินอื่นนอกจากอสังหาริมทรัพย์
และหมายความรวมถึงสิทธิอันเกี่ยวกับทรัพย์สินนั้นด้วย” แต่เดิมความหมายของสังหาริมทรัพย์นั้นคือทรัพย์ที่เคลื่อนที่จากที่หนึ่งไป
ยังอีกที่หนึ่งได้ รวมถึงสิทธิต่างๆของทรัพย์สินนั้นๆด้วย
ต่อมาจึงมีการแก้ไขใหม่ในปี พ.ศ. 2535 และใช้ความหมายตามมาตรา
140 ซึ่งเป็นที่เข้าใจได้โดยง่ายว่าทรัพย์สินที่ใดไม่ใช่อสังหาริมทรัพย์
ก็ถือเป็นสังหาริมทรัพย์ทั้งสิ้น
ดังนั้นหากเข้าใจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์เป็นอย่างดีแล้ว
การจะบอกว่าทรัพย์สินใดเป็นอสังหาริมทรัพย์หรือสังหาริมทรัพย์ก็ไม่ใช่ เรื่องยาก
แต่มีบางกรณีที่คาบเกี่ยวกัน อย่างเช่น
บ้านถือเป็นอสังหาริมทรัพย์แต่ถ้าไม้ที่ใช้ก่อสร้างบ้านก็จะถือเป็นสังหาริมทรัพย์
กลับกันหากเราทำสัญญาซื้อขายบ้านทั้งหลาย หมายความว่าเราทำสัญญาซื้อขาย
อสังหาริมทรัพย์
แต่ถ้าเราขายบ้านในลักษณะที่รื้อบ้านทิ้งแล้วขายไม้ที่ใช้สร้างบ้าน
เช่นนี้ก็จะเป็นการขายสังหาริมทรัพย์เพราะไม้ที่ใช้สร้างบ้านไม่ใช่
อสังหาริมทรัพย์ หรือถ้าขายต้นไม้ต้นหนึ่งในที่ดินโดยคงสภาพเดิมไว้ก็ถือว่าเป็นการ
ขายอสังหาริมทรัพย์ แต่ถ้าเป็นการตัดต้นไม้นั้นไปขายเช่นนี้ก็จะเป็นการขายสังหาริมทรัพย์
เพราะต้นไม้ที่ตัดออกไปแล้วไม่มีลักษณะเป็นทรัพย์สินอันติดอยู่กับที่ดินจึง
ไม่ถือเป็นอสังหาริมทรัพย์อีกต่อไป ดังนั้นการแยะแยะจึงต้องพิจารณาดูให้ดี นอกจากนี้แล้วสังหาริมทรัพย์ยังรวมถึงสิทธิอันเกี่ยวกับทรัพย์สินนั้นๆด้วย
เช่น สิทธิจำนำ ลิขสิทธิ์ สิทธิบัตร กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินนั้นๆ
อสังหาริมทรัพย์ เป็นสินทรัพย์ที่นำเอาไปไหนมาไหนไม่ได้ เพราะมีลักษณะติดอยู่กับที่
ตัวอย่างเช่น ที่ดิน หรือ สิ่งปลูกสร้างที่ติดอยู่กับที่ดิน เช่น บ้าน โรงแรม ฯลฯ
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา
139
“อสังหาริมทรัพย์ หมายความว่า ที่ดินและทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดิน
มีลักษณะเป็นการถาวรหรือประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้น
และหมายความรวมถึงทรัพยสิทธิอันเกี่ยวกับที่ดินหรือทรัพย์อันติดอยู่กับ
ที่ดินหรือประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้นด้วย”
เมื่อพิจารณาตามตัวบทแล้วอสังหาริมทรัพย์จะมีความหมายถึง
1.ที่ดิน คือ
เนื้อที่หรือพื้นที่เป็นแปลง เป็นไร่
ถ้าเป็นกรณีที่ไม่ใช่เนื้อที่หรือพื้นที่ก็จะไม่ใช่ที่ดิน
เช่นขุดดินจากที่ดินไปเพื่อจะนำไปขาย
ดินที่ถูกขุดขึ้นมาก็จะไม่ใช่ที่ดินไม่ใช่อสังหาริมทรัพย์อีกต่อไป
ความหมายตามมาตรา 139 นี้
ที่ดินจะหมายความเฉพาะพื้นดินที่เราเหยียบย่ำและอาศัยอยู่เท่านั้น
(แต่ถ้าเป็นที่ดินตามความหมายในประมวลกฎหมายที่ดินจะหมายความรวมถึง ห้วย หนอง คลอง
บึง ลำน้ำ และทะเลสาบด้วย ซึ่งจะกว้างกว่าความหมายตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์)
ที่ดินโดยสภาพแล้วไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้ดังนั้นในทางอาญาการลักทรัพย์ที่
เป็นที่ดินจึงไม่อาจทำได้
แต่กรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองสามารถในที่ดินเข้าแย่งได้
จึงไปเข้าความผิดฐานบุกรุกแทน
2.ทรัพย์ อันติดอยู่กับที่ดินที่มีลักษณะเป็นการถาวร
ทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดินนั้นมีทั้งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
และที่มนุษย์นำมาติดไว้ ซึ่งจะต้องเป็นการติดอยู่กับที่ดินที่มีลักษณะเป็นการถาวร
คือ ไม่หลุดหรือแยกออกจากที่ดินได้โดยง่าย เช่น ต้นไม้(ไม่รวมถึงต้นไม้ในกระถาง
ต้นไม้จะต้องมีรากชอนไชลงในพื้นดิน) อาคารบ้านเรือน ฯลฯ ในส่วนของต้นไม้นั้น
มีกฎหมายกำหนดไว้ว่าต้นไม้ที่จะเป็นอสังหาริมทรัพย์นั้นต้องเป็นไม้ยืน
ต้น(ตามกฎหมายคือต้นไม้ที่มีอายุเกิน 3 ปี)
ถ้าเป็นไม้ล้มลุกจะไม่ถือเป็นอสังหาริมทรัพย์ เช่น พืชผักต่างๆที่ใช้ในการบริโภค
3.ทรัพย์ ซึ่งประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดิน
คือทรัพย์ที่ประกอบเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดของที่ดินตามธรรมชาติ เช่น ดิน กรวด ทราย
ก้อนหิน ภูเขาหิน ทางน้ำไหล แร่โลหะต่างๆตามธรรมชาติ
สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติและประกอบรวมกันเกิดเป็น
ที่ดินขึ้นมา ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์สร้างหรือนำมาติดไว้
แต่ก็มีบางกรณีเช่นกันที่เกิดจากมนุษย์ เช่น ซื้อดินซื้อหินมาถมที่
ดินหินที่ถมลงไปก็จะกลายเป็นส่วนประกอบของที่ดินนั้นไป
สังเกตว่าทรัพย์ซึ่งประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้น
ถ้านำหรือเคลื่อนย้ายออกจากที่ดินก็จะไม่ใช่อสังหาริมทรัพย์อีกต่อไป
4.ทรัพยสิทธิ ต่างๆอันเกี่ยวกับที่ดิน
ทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดิน หรือทรัพย์ที่ประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้น ทรัพยสิทธิเป็นสิทธิอย่างหนึ่ง
ไม่มีรูปร่างและแตะต้องสัมผัสไม่ได้ แต่มีราคา
ยึดถือเป็นเจ้าของได้และต้องมีผู้ทรงสิทธิ เช่น
กรรมสิทธิ์ในที่ดิน(ความเป็นเจ้าของที่ดิน)
สิทธิครอบครอง(สิทธิในการครอบครองใช้ประโยชน์) สิทธิเหนือพื้นดิน สิทธิอาศัยฯลฯ
เหล่านี้คือทรัพยสิทธิอันเกี่ยวกับที่ดิน
ส่วนทรัพยสิทธิอันเกี่ยวกับทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดินก็คือสิทธิอาศัย(สิทธิ
ที่จะได้อาศัยอยู่ในสิ่งปลุกสร้างบนที่ดิน)
จัดทำโดย
นางสาวกชภรรณ นีลพัธน์
ชั้น ม.5 ห้อง 947 เลขที่ 1
โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น